Het moet maar weer eens gebeuren, een nieuwe bijdrage op deze site. Dat is al een tijdje blijven liggen. Komt het door de rare tijd waarin we leven? Of het gebrek aan inspiratie? Omdat alles op het terrein van de arbeidsmarkt om covid-19 lijkt te draaien? Of is het echt de koffieautomaat die we missen. Waardoor we niet even gezellig snel wat onderwerpen doornemen? Zeg het maar!
Stel je gaat maandagmorgen naar je werk. Je hebt een heel leuk weekend gehad. Omdat je favoriete club heeft gewonnen, één van je kinderen jarig was, je een PR hebt gelopen in de marathon van je woonplaats. Of gewoon omdat je het naar je zin hebt gehad. Je popelt van ongeduld om je verhaal kwijt te kunnen. Maar als je op je werk komt blijkt dat de rest van je collega’s die dag heeft uitgekozen om ‘lekker’ thuis te werken. De hele verdieping is leeg en je bent die dag alleen!
Automatisch pak je een kop koffie of thee, maar vervolgens blijft er niets anders over dan maar gelijk aan het werk te beginnen. Het positieve gevoel waarmee je naar je werk bent gegaan heeft een flinke daling ondergaan. Je kijkt naar je bureau, dat vol ligt met papieren. De mailbox is gevuld met vragen van je collega’s. En onderhand lijkt het er ook op dat je die dag de enige bent die alle telefoontjes moet aannemen. Want iedereen werkt verder thuis. Je weet het al, dit wordt een dag met skypen, sms’jes sturen en appen met je collega’s. Niks gezellig even bijpraten.
Nieuwe werkelijkheid?
Je vraagt je af of deze ‘nieuwe’ werkelijkheid zin heeft? Is de werknemer erbij gebaat dat hij alleen, of met enkelingen, zijn werkzaamheden op de eigenlijke werkplek verricht. Aan de andere kant de vraag; is de werknemer erbij gebaat dat hij thuis zijn moet/ mag werken. In beide gevallen is het contact met de overige collega’s minimaal en direct overleg over van alles moeizaam. En zou in beide gevallen de arbeidsproductiviteit niet geleidelijk afnemen.
Thuis werken betekent later opstaan, wat soms als voordelig aangemerkt kan worden. Maar waarschijnlijk ga je dan ook later naar bed. De kans op afleiding is enorm. Even snel tussendoor stofzuigen, een was draaien, naar de supermarkt voor een broodje, de kinderen uit school halen, wat grappige filmpjes bekijken, mooi weer, dus kopje koffie met de buren op het balkon of in de tuin. En al wat je meer als afleiding kunt bedenken. Voordeel misschien, je hebt mogelijk minder opvang van de kinderen nodig en je ziet ze wat langer over de dag heen. Maar kan ook weer extra afleiding betekenen.
Kortom, je hebt wel heel veel arbeidsdisciplne nodig om te doen wat je normaal moet doen als je naar je werkplek was gegaan. Tenzij je er uiteindelijk een langere werkdag van maakt. Want het werk moet wel af.
Niemand die me kan ‘betrappen’.
Zelfde geldt feitelijk voor degene die nel naar zijn werkplek was gegaan. Uit verveling of behoefte aan wat leuke dingen gaat hij tussendoor van alles doen wat hij normaal nooit deed. Er is immers niemand die hem kan ‘betrappen’. Een kwartiertje of halfuurtje later beginnen. Tussen de middag maar wat langere pauze buiten, genieten van het mooie weer. En als het kan voor de file, die er nog nauwelijks is, weer naar huis. De hele dag niemand gezien of gesproken, tijd voor wat sociaal contact in de eigen leefomgeving.
Waarom?
En waarom moeten we allemaal thuiswerken? Om de reisbewegingen te beperken? De meeste werknemers gaan met de auto, fiets of misschien zelfs lopend naar het werk. Alleen, met niemand binnen directe afstand. Dus de kans op besmetting tijdens deze verplaatsing is vrijwel nihil. Dat kan het dus niet zijn.
Direct contact op het werk dan? Ja, die kansen worden soms wat groter. Maar bij veel bedrijven zijn de ruimtes waarbinnen gewerkt wordt dermate groot dat vrijwel iedereen op minstens zo’n 2 tot drie meter ven elkaar werkt. Meestal zelfs veel meer. Blijft over de kansen op besmetting tijdens de lunchpauze, tijdens het werkoverleg of het praatje maken bij het halen van een bekertje koffie/chocola/thee. Maar met de nodige discipline/ kennen van eigen verantwoordelijkheid moet dat toch geen probleem zijn?
Als je alles bij elkaar zet moet het toch weer mogelijk zijn om samen te werken op één werkplek. Zodat overleg, communicatie, inspiratie en motivatie weer op een ‘normaal’ niveau komen. En wat werken, naast verkrijgen van een inkomen, weer een stuk gezelliger maakt.
Positief nieuws
Gelukkig komen er ook wat positieve berichten. Ook al blijft de ‘R’ in de maand, die andere ‘R’ schijnt naar beneden te gaan. 0,91 is het laatste getal wat de geleerden ons hebben verteld. En het VACCIN daagt aan de horizon. Hoe lang is het geleden dat miljarden mensen uitkeken naar ‘HET VACCIN’? De wereld zou dan weer normaal moeten worden, zegt men.
Ik kijk er nu al naar uit. Weer gezellig dat praatje bij de koffieautomaat of samen een broodje een broodje eten in de kantine. Wat zong René Froger ook al weer? ‘Alles kan een mens gelukkig maken” Kleine dingen, maar oh zo belangrijk.
